Μάινινγκεν, Γκέοργκ φον-

(Georg von Meiningen, Μάινινγκεν 1826 – 1914). Γερμανός δούκας, μαικήνας και σκηνοθέτης του θεάτρου. Προικισμένος με εξαιρετικά οργανωτικά προσόντα, όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση του δουκάτου του Μάινινγκεν κατέβαλε εξαιρετικές προσπάθειες για την αναδιοργάνωση του Hoftheater (= αυλικό θέατρο) αναλαμβάνοντας τη διεύθυνσή του το 1870, οπότε δημιούργησε τον πρώτο σύγχρονο γερμανικό θίασο πρόζας. Για να πετύχει τη σωστή ερμηνεία των δραματικών κειμένων, φρόντιζε με ιδιαίτερη προσοχή την άρθρωση, τη μιμική και την απαγγελία των ηθοποιών. Ο ενθουσιασμός ωστόσο των κριτικών και του κοινού οφειλόταν κυρίως στη μεγάλη ιστορική ακρίβεια με την οποία ο Μ. επέλεγε και εκτελούσε τις σκηνογραφίες, τα κοστούμια και τον υπόλοιπο σκηνικό εξοπλισμό (έως την παραμικρή λεπτομέρεια), αλλά και στον νατουραλισμό των φωτιστικών του εφέ. Παράλληλα με το κλασικό ρεπερτόριο –μνημειώδης υπήρξε η παράσταση του Ιουλίου Καίσαρα του Σαίξπηρ, που παρουσιάστηκε στο κοινό ύστερα από πρόβες δύο ετών– ο θίασος Μάινινγκεν ανέβασε και έργα του Μπιέρνσον και του Ίψεν. Η απήχηση των θεατρικών επιτυχιών του δουκάτου διαδόθηκε σε ολόκληρη τη Γερμανία και στην Ευρώπη, στις πρωτεύουσες της οποίας ο θίασος πραγματοποίησε θριαμβευτική περιοδεία (1874). Ο αγώνας του (1870-90) εναντίον των συμβατικών τρόπων ηθοποιίας της εποχής, έθεσε τις βάσεις μίας από τις πιο σημαντικές ανανεωτικές προσπάθειες του σύγχρονου δραματικού θεάτρου.